Yazık

     Sevgililer hep bir ağızdan "ördü kader ağlarını kırdı yine kollarımı" şarkısıyla duygulanıyorlar veya "ne kadar yalvarsan boş sana dönmeyeceğim" diyorlar büyük bir özgüvenle. Yanlarında 'sevgilim' dedikleri insanlar, akıllarında eski aşkları, vazgeçtikleri. Vazgeçemedikleri demek daha doğru olacak sanırım.

     Ardından "özledim gitme deseydin yarim bırakma etme deseydin şimdi ardıma bakmazdım elini tutabilseydim" oluyor onları duygulandıran sözler. Tekrar hep bir ağızdan çığırıyorlar "ömrümde bir kere yandı kalbim bu canı sana vermekle". Sonra 'sevgili'lerine dönüyor utanmak bilmeyen gözleri. Ne acı herkes aynı kuyuya düşmüş ama adabıyla ölemiyor kimileri.

Kamil